KREEG JE ZE BIJ DE BONA-PUNTEN?

Bonuskinderen. Ik vind het een vreselijke term. Alsof je ze kunt sparen met je bonuskaart van de plaatselijke supermarkt. Oké, je kreeg ze extra bij je nieuwe relatie, maar daar houdt de vergelijking met de term bonus dan ook helemaal op. Bonus betekent volgens de Dikke van Dale: iets dat je extra krijgt. (//www.vandale.nl/gratis-woordenboek/betekenis/nederlands/bonus) Oké je krijgt het extra, maar het is vaak niet zo’n fijn cadeautje. Het is vaak een ondankbare taak om voor de kinderen van je nieuwe partner te zorgen. En dit wordt door de bonusouder, de echte ouders en de omgeving vaak ernstig onderschat.

Iedereen denkt altijd maar dat het een groot feest is als je de taak krijgt om voor de kinderen van je partner te moeten zorgen. En ja ik zeg iedereen omdat ik gewoon even wil overdrijven. Natuurlijk zijn er echt wel ergens mensen die het weten te relativeren. Maar ik blijf erbij dat de algemene opinie is dat het krijgen van bonuskinderen een feest is. En als stiefouder moet je dus niet lopen zeuren als het toch niet zo leuk is.

JE LOOPT ER MET OPEN OGEN IN

Of moet ik eigenlijk zeggen: “verblind door de liefde”? Verliefd namelijk op een nieuwe partner, levend op een roze wolk, blijkt die partner al kinderen te hebben uit een eerdere relatie. Maakt niet uit. Hoe meer zielen hoe meer vreugde. En als ze op je partner lijken dan is het al helemaal goed want die…….. die is fantastisch. Dus met z’n allen wordt je een modelgezinnetje.

STIEF BLIJFT STIEF

Helaas is de werkelijkheid weerbarstiger. Een bonuskind is niet altijd een feest. Het verstoort soms de plek die je in het gezin inneemt. Want als partner kom je op de eerste plek voor je lief, maar toch….. als het er op aankomt komen de (stief)kinderen eerst en moet je even afstand nemen. En hoe lief het kind ook is, het heeft niet alleen alle fantastische eigenschappen van je nieuwe partner (die bij nader inzien ook niet helemaal perfect is). Het kind heeft ook eigenschappen van een andere ouder die je helemaal niet kent. Van jezelf herken je er helemaal niets in. Biologische kinderen zorgen bij hun ouders altijd voor een feest van herkenning. Ook en misschien wel juist als het rottigheid uithaalt. Maar voor jou is en blijft het een stiefkind.

Stief betekent in de oorspronkelijke zin: “beroofd van de bloedband”. (//nl.wikipedia.org/wiki/Stiefouder) En precies dit gemis van de bloedband kan voor problemen zorgen. De onvoorwaardelijke liefde en zorg die over en weer gevoeld wordt is er niet. Die moet groeien en dat kan jaren duren. De vanzelfsprekendheid waarmee mensen met een bloedband naar elkaar toetrekken en het voor elkaar opnemen, ontbreekt bij mensen zonder deze bloedband. Dat wil niet zeggen dat je niet heel veel van elkaar kunt gaan houden, maar hier gaat tijd overheen en is niet vanzelfsprekend. Net als een plantje moet ook deze band en deze liefde groeien door voeding en aandacht. En dat gaat niet vanzelf.

EERLIJK DUURT HET LANGST

Hier eerlijk over zijn, naar jezelf toe, naar de ander en naar de omgeving kan enorm helpen. Als kinderen de verwachting voelen dat ze van hun stiefouders moéten houden, gaan ze met hun hakken in het zand. Als ze jong zijn, maar zeker in hun puberteit. Als ouders de verwachting voelen dat ze van hun stiefkinderen moeten houden en dit niet altijd lukt, worden ze diepongelukkig. Ze willen toch zo graag, want ze houden zoveel van de andere ouder. Verwachtingen waar je niet aan kunt voldoen is een van de oorzaken van depressiviteit. Stop met het onmogelijke te willen bereiken en begin met het opbouwen van een band vanuit wederzijds respect, dan komt de vriendschap en daarna de liefde.

MAAR STIEF KLINKT ONAARDIG

Toen ik ruim 10 jaar geleden stiefmoeder werd heb ik eens opgezocht wat er in de Dikke van Dale stond bij het woord stiefmoeder. Toen las ik daar: Een harteloze vrouw die de kinderen van haar man opvoedt. Inmiddels staat er: tweede moeder. Maar toch als je nog iets verder kijkt dan vind je nog steeds een lelijke verklaring bij stiefmoederlijk. Dit is liefdeloos en ergens te weinig aandacht aan besteden. (//www.vandale.nl/gratis-woordenboek/betekenis/nederlands/stiefmoederlijk)

Wikipedia vertelt waarom de stiefmoeder zo’n slechte reputatie heeft gekregen. Namelijk door hun lelijke rol in de sprookjes als Sneeuwwitje en Assepoester. (//nl.wikipedia.org/wiki/Stiefouder)

BLIJ MET STIEF

Inmiddels ben ik een trotse Stiefmoeder. Geen bonusmoeder. Nee gewoon eerlijk: Ik ben stiefmoeder. Dit betekent dat ik er altijd zal zijn voor mijn stiefkinderen. Ik respecteer daarbij hun wensen. De ene zoekt vaak contact, de ander minder. Ik vind het prima. Door hen te respecteren en mijn vriendschap aan te bieden krijgen zij de ruimte om invulling te geven aan onze relatie zoals zij dat willen. En wat daar op den duur uit groeit? Wat het ook is, voor mij is het een bonus, een extraatje, want het is niet de reden waarom ik met hun vader een relatie ben begonnen. Ik hou van hun vader en ben er trots op dat ik hun stiefmoeder mag zijn.