Het leed dat smartphone heet

JONGEREN LIJDEN ONDER TELEFOONOBSESSIE VAN HUN OUDERS

In het parool stond laatst een artikel over het feit dat jongeren last hebben van het smartphonegebruik van hun ouders. (//www.parool.nl/kunst-en-media/jongeren-hebben-last-van-smartphonegebruik-ouders~a4498242/)

Ja je leest het goed. Jongeren hebben ook last van het smartphone gebruik van hun ouders. Daar waar volgens het onderzoek 68% van de ouders klagen over het telefoongebruik van hun kroost, maken ruim 40% van de jongeren zich zorgen om het telefoongebruik van hun ouders. Ruim 40% !

En wat mij opviel in dit onderzoek is dat een kwart van de jongeren zegt dat hun ouders de smartphone tijdens het eten bekijkt. Tijdens het eten! Een van de meest basale regels voor gezinnen is toch om geen telefoon bij het eten te gebruiken. De maaltijd wordt toch gezien als Quality-Time. Tijd om aandacht voor elkaar te hebben. En je kunt geen aandacht hebben voor elkaar als je zit te turen naar het schermpje van je telefoon.

VLUCHTEN IN JE SMARTPHONE

Helaas herkennen de ouders bij mij in mediation of coaching het maar al te goed. Zodra een relatie minder lekker loopt is het makkelijk om te vluchten in je smartphone. Er is altijd wel iemand op social media waar je gezellig contact mee kunt hebben. Op dat moment voel je minder het gemis van het gezellige contact aan tafel. En langzamerhand wordt het een gewoonte om via je telefoon met elkaar te communiceren. De kinderen worden per whats-app geroepen voor het eten en als men samen op de bank zit, vraagt men via whats-app of de televisie op een andere zender mag.

NIET MEER WEG TE DENKEN

Toen ik laatst tijdens een vergadering een opmerking maakte dat ik het zo storend vond dat iemand zijn mobiel erbij pakte, werd gelijk de bal teruggekaatst. De man in kwestie vroeg of het erg was als er aantekeningen gemaakt werden van de vergadering. Nee natuurlijk niet, dat deed ik zelf ook. Ik kan moeilijk alles onthouden, dus schrijf ik belangrijke zaken op. De man in kwestie liet mij zijn telefoon zien en zei: ik maak mijn aantekeningen in mijn telefoon. Dan kan ik het nooit kwijtraken. Tja de telefoon is niet meer weg te denken. Het is namelijk niet alleen een telefoon, maar het is ook onze agenda en ons notitieboekje.

We kunnen dus niet meer vragen om de telefoon helemaal weg te leggen. Wel kunnen we elkaar vragen om naast het communiceren met de telefoon ook nog gewoon face to face te blijven communiceren.

RUIS IN DE COMMUNICATIE

De grootste bron van ruzie en conflicten zijn communicatiestoornissen. Met andere woorden ruis op de lijn. Met een telefoongesprek heb je dat letterlijk als de lijn even een beetje wegvalt. Ook kun je geen gezichtsuitdrukking zien. Je mist informatie die je nodig hebt om te kunnen interpreteren of iets serieus of grappig is bedoeld. Bij schriftelijke communicatie mis je nog meer. Je mist hierbij ook nog de intonatie waarmee iets gezegd wordt. Men probeert dit te voorkomen door emoji’s aan geschreven tekst toe te voegen. Emoji’s waren bedoeld om één taal te vormen, een taal die van zichzelf in staat was om taalbarrières te overstijgen en culturele verschillen niet langer in de weg te laten staan.  Onderzoek wijst echter uit dat de emoji’s zeer verschillend geïnterpreteerd worden en dus juist voor heel veel ruis zorgen.

GA WEER MET ELKAAR PRATEN

De moderne snufjes op de telefoon bieden veel mogelijkheden. Daarbij zorgt het ook voor veel ruis in de communicatie. Als je relatie al een beetje stroef loopt en je het idee hebt dat de ander je niet hoort of niet begrijpt, ga dan eens met een derde aan tafel. Iemand die er in getraind is om een vertaling te maken van wat er gezegd wordt op een manier dat de ander het ook goed kan horen en begrijpen. Je stemt als het ware je communicatie weer op elkaar af. Dit kan nuttig zijn voor stellen die uit elkaar zijn, maar zeker ook voor stellen die nog bij elkaar zijn en dit ook graag willen blijven.

1Door biedt hiervoor coaching aan. Dit kan samen maar ook heel goed individueel. Ook in je eentje kun je een wereld van verschil maken.