Goede voornemens

“We hadden zulke goede voornemens toen we gingen scheiden” vertelt Angelique. “We zouden elkaar met respect behandelen en leuke ouders blijven voor de kinderen. Maar oh, wat is dat lastig. Hij blijft mij irriteren als hij de afspraken voor de zoveelste keer niet nakomt. En als ik een keer iets wil overleggen lijkt het wel alsof hij mij gewoon niet wíl begrijpen.”

Ondanks goede wil lukt het niet

Angelique en Henk zijn een jaar geleden gescheiden met behulp van een mediator. Dat ging best goed. Ze waren het er snel over eens hoe ze samen de kinderen zouden opvoeden. Twee huizen dicht bij elkaar zodat de kinderen naar dezelfde school kunnen gaan. Ook gaan zij zo makkelijk van de ene ouder naar de andere. Verder zouden ze alles zoveel mogelijk doen zoals ze altijd deden. En als het nodig was konden ze alles regelen in onderling overleg.

Nu een jaar later blijkt vooral dat onderling overleg lastiger dan gedacht. “Hoe zorgvuldig ik ook communiceer, hoe vriendelijk ik het ook inkleed, ik krijg altijd een kort en snauwerig antwoord. En dat antwoord is dan ook nog eens geen antwoord op wat ik vraag. Daar word ik dan zo boos over.” aldus Angelique. Reden voor haar om hulp te zoeken. Zij wil het graag anders omdat ze bang is dat de continue irritaties tussen haar en haar ex een negatieve invloed zal hebben op de kinderen.

Heel herkenbaar

De situatie van Henk en Angelique is heel herkenbaar. Alle ouders hebben bij het begin van de scheiding de beste voornemens. Ik ken geen een ouder die er een vechtscheiding van wil maken of die de andere ouder dwars wil zitten. Ook ken ik geen een ouder die zijn of haar kind in een loyaliteitsconflict wil trekken. Integendeel. Alle ouders willen het goed regelen voor de kinderen.

Toch zijn er maar weinig scheidingen die op de lange termijn tot een soepele relatie leiden tussen de twee ouders. Ongemerkt sluipen de onhebbelijkheden de relatie binnen. Steken onder water. Kleine pesterijtjes zoals “per ongeluk” een verkeerde datum doorgeven van een sportwedstrijd of een activiteit van school. De kinderen te laat brengen of halen. Of geen moeite doen om de ander te begrijpen.

Scheiden is een proces, geen gebeurtenis

De scheiding is niet afgelopen na het ondertekenen van het scheidingsconvenant. Dan begint het pas. Dan moet in de praktijk blijken hoe goed de ouders het er samen van afbrengen. Hoe goed kunnen de ouders met elkaar communiceren? Vaak is een slechte onderlinge communicatie een van de redenen van een scheiding. Die communicatie gaat niet vanzelf beter na de scheiding. Integendeel. Ook de conflicten zijn niet vanzelf over. Gaan ze nu niet meer over elkaar, dan gaan ze wel over de invulling van het ouderschap. Beide ouders hebben het beste voor met de kinderen. Wat het beste is, daar kunnen ze gemakkelijk van mening over verschillen.

Kinderen in de knel

Ouders doen hun uiterste best om alle irritaties, de boosheid en het verdriet voor de kinderen verborgen te houden. Vaak lijkt het dan ook alsof de kinderen niet zoveel last hebben van al het gedoe van de ouders. De meeste kinderen laveren schijnbaar makkelijk tussen de ouders door. Zelfs op school kunnen ze goed blijven presteren. Toch zitten kinderen al snel in de knel. Zij willen hun ouders in deze moeilijke tijd niet tot last zijn. Ze houden van beide ouders en willen geen partij kiezen. Ze blijven onder de radar of gaan ouders juist meer helpen en nemen ongemerkt taken op zich die niet passen bij hun leeftijd. De rekening komt wanneer zij ouder zijn.

Het kan ook anders

Nadat de scheiding formeel is geregeld begint de zoektocht naar de invulling van het collegiaal ouderschap. Dit begint met een gerichte verwerking van de emoties. Hoe beter de wond van de scheiding geheeld wordt, hoe beter de communicatie tussen ouders wordt. En hiermee worden conflicten voorkomen.

Angelique realiseerde zich dat ook al was haar relatie over, het ouderschap zou blijven bestaan. Zij kwam bij mij voor een coachtraject dat ze kon doorlopen zonder dat haar ex mee hoefde te doen. Want dat zag ze echt niet zitten. Ze wilde niet samen met hem aan het werk. Nee, ze wilde zelf aan de slag. Zelf het heft in eigen hand nemen.

Nu, 5 maanden later, heeft zij haar emoties onder controle en kan ze beter met haar ex communiceren. Hierdoor krijgt ze, zonder conflicten, voor elkaar wat in het belang is van de kinderen. Ze heeft geleerd welke risico’s haar kinderen lopen en herkent hun verborgen signalen. Ze kan haar kinderen nu goed begeleiden bij de verwerking van de scheiding. “Dat ik in mijn eentje zoveel verschil zou kunnen maken had ik niet verwacht. Het contact met de vader van mijn kinderen is normaal en ik zie mijn kinderen weer echt stralen. Dit is goud waard”.

Herken jij jezelf in het verhaal van Angelique? Wil jij ook het heft in eigen hand nemen en een succes maken van jouw scheiding?

Maak een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek via info@1door.nl of bel 0315-727125. Uit liefde voor je kind.