En de kinderen worden de dupe!

Dit is een veel gehoord verwijt van omstanders. Alsof de scheidende ouders geen rekening wíllen houden met hun kinderen.

Hoe moeilijk kan het zijn?

Nou, eigenlijk héél moeilijk. Stel je maar eens voor dat je het allerliefste in je leven, dat aan jouw zorg is toevertrouwd, in handen moet geven van iemand waar jij zelf wel “klaar” mee bent. Alsof je je kind, dat onschuldige lammetje, overlevert aan de grote boze wolf.

Is het voor je kind ook zo problematisch?

Uit loyaliteit wil een kind nog wel eens – onbewust – jouw gevoel bevestigen. Toch is de relatie die jij met je ex hebt een heel andere dan die van je kind. Dit verschil zit hem in de bloedband. Je kind heeft gedeeltelijk dezelfde genen als je ex. Daardoor ont-staat er een liefdesband die veel meer kan hebben dan de liefdesband met “een vreemde”.

‘Alsof je je kind overlevert aan de grote boze wolf’

’Onvoorwaardelijke liefde

Deze bijzondere band maakt dat je kind de negatieve eigenschappen van de ander niet zo voelt zoals jij dat voelt.

Vergelijk het maar eens met een oud vervallen huis. Daar waar de een de afbladderende verf en gedateerde keuken ziet, ruikt een ander appeltaart en ziet zichzelf met vriendjes knikkeren in de gang. Die ander voelt zich direct thuis bij het binnentreden van zijn ouderlijk huis. Door de liefdevolle band met het huis kijkt hij door alle negativiteit heen.

Wat te doen?

Voeding aan beide bloedbanden is van groot belang voor de ontwikkeling van een gevoel van veiligheid, geborgenheid en (zelf-)vertrouwen. Daarom is het zo belangrijk dat beide ouders de kinderen stimuleren naar de ander te gaan en het daar fijn te hebben. En dat is niet altijd even makkelijk. Geeft je kind zelf aan niet naar de ander te willen gaan? Als ouder dien je je kind toch te motiveren. Vergelijk het maar met school. Daar wil een kind ook niet altijd heen.

Uit liefde voor je kind

Je wilt het beste voor je kind. En daarom is het goed te weten dat er hulp mogelijk is. Als ouder alleen of gezamenlijk.